Hiç tanışamadığım efsane adam Victor
Halbuki bugüne güzel başlamıştım.
Sabah kahvaltımı etmiş, işlerimi yoluna koymuştum. Yola çıktım ki, telefonuma bir mesaj geldi. Buğday Derneği başkanı Victor Ananias vefat etti diye. Dondum kaldım. İnanır mısınız, daha tanışamamıştık bile. Kaç kere randevulaşmış, kaç kere iptal etmek zorunda kalmıştık. Kah İstanbul’daydı, kah Anadolu’nun başka bir köşesinde. “Nasıl olsa,” diyordum, “Bir gün tanışırız.” Nasıl olsa gencecik adam, diyordum. Ama öyle olmadı. Zamansız bir kalp krizi, Victor’u bizden aldı. Victor Ananias her şeyden önce doğaya, toprağa, Türkiye’ye ve organik yaşama gönül vermişti. 1990 yılından beri ekolojik bütüne ve toprağa saygılı bir toplum yaratmak için canla başla çalışmış Victor. 2002’de Buğday Derneği’ni kurmuş. Bugün gönül rahatlığıyla %100 ekolojik pazarlardan alışveriş yapıyorsak, sırtımızı gerçekten organik yiyoruz diye rahat rastlıyorsak bu Victor’un sayesindedir. Uzaktan uzağa hep takip ettim onu. Durmuyor, dur durak bilmiyordu. Yurdun her yerinde o vardı. Bir neferdi ve inançlıydı. Bu toprağı ve insanını seviyordu kanımca. Zira başka türlü insan nasıl bu kadar canını dişine takar çalışırdı? Buğday Rehber‘deki yazılarından, konuşmalarından ben çok şey öğrendim. Eğer bugün ekolojik yaşamdan, toprağımızı korumaktan bahsediyorsak bunlar için ona çok şey borçluyuz. 2011 Kışında Buğday Derneği’nin Ekolojik Yaşam Rehberi’nde bakın ne demiş Victor Ananias:
Zarar vermeden yasamımı sürdürme hayalim var, dahası. anlamasam dahi bütüne fayda sağlama, yasamı besleme isteğim var. Bunun için epeyce tohum saflığıda adımlar da var attığım, çürüttüğüm meyveler de var sepetimde, zembilimde. Tam anlamasam da gökten inmiş bu zembil, kendisini dua ilmikleriyle örmüş ellerin memleketine geri dönecek diye inanıyorum içindeki çürük meyveler ile ve tohumlar zembilden damlayan çürümüş meyve sularından dahi beslenerek büyüyüp, yeni ve bereketli bir hayatı besleyecek, var edecek.
Toprağın bol olsun efsane adam.
