Bir hayalin adı: 8bin100

Size daha evvel Gündönümü Çiftliği’nden ve bu çiftliği kuran sevgili Aysun Sökmen’den bahsetmiştik. Birazdan yazacağım koskoca bir hayalin, ama gerçekleşecek bir hayalin, kısa bir özeti. Ama sizden sadece bu yazıyı okumanızı değil, gözünüzde canlandırmanızı da istiyorum okuyacaklarınızı.

Sevgili Aysun Sökmen ve eşi Mehmet Sökmen 2000 yılında kentten kırsala göçme cesaretinde bulunan iki şehirli. İstanbul’u geride bırakıp Trakya’ya gidiyor ve bir inek çiftliği kuruyorlar ve çok başarılı oluyorlar. Bugün Gündönümü Çiftliği çeşitli doğal ürünlerle haftada 2000 civarı adrese kapı teslimi, üyelik kapsamında hizmet veriyor.

Aysun, çok başarılı bir kadın. Kızlarım dediği ineklerine çok bağlı, ve onlara gözü gibi bakıyor. Çiftliği Birleşmiş Milletler gibi, 80 milletten gönüllüsü var. Geleni, gideni, ziyaret edeni, çiftliğinde aylarca gönüllü çalışanı var. Var olmasına da, dile kolay 15 sene evvel başlayan Gündönümü Çiftliği’nde Aysun bambaşka bir hayatı tecrübe ediyor.

Aysun ‘tamam Gündönümü Çiftliği kârlı bir işletme oldu’ deyip, işin ucunu bırakmıyor hep daha iyisi için uğraşıyor. Çünkü severek toprakla, inekleriyle uğraşmak bu demek. Kendim şahidim ineklerinin hastalıklardan ari olduğu için aldığı sertifikalara, ya da ineklerine en sağlıklı yemi yedirmek için bin dereden su getirme misali, memleketin dört bir yanında farklı yemler toplayıp bunları harmanlamasına. Nasıl biz ne yersek oyuz diyorsak, Aysun da inekleri için aynısını diyor ve onlar için en sağlıklı yemi tutturmaya çalışıyor. Zira tutturmaya çalışıyor çünkü inekleri saldığında yedireceği kadar yeşil yonca yok tarlalarda. Memleketin dört yanından yem getirmek, hem maliyetli, hem de taşıma suyla değirmen dönüyor ama zor dönüyor. GDO’dan ari yem yapma çabası büyük mücadelelerle sürüyor. Hatta ineklerinin sütünde GDO bile yok. Düşünsenize ne büyük bir başarı bir süt üreticisi için bu.

Gündönümü Çiftlği’nde Aysun toprağı, tarımı tanıyor. Bizim bildiğimiz klasik monokültür yaklaşımında, ineklerinin beslenemediğini, toprağın kendisini bu şekilde yenilemediğini görüyor. Permakültüre, bütüncül bir tarım anlayışına geçmenin ilk adımlarını atıyor. Lafı çok uzatmayayım, ve işte bir hayal kuruyor.

Hayalinin adı var: 8bin100

Baştan başlayalım. Komşuları olsun istiyor. Balcı olsun, koyunları olsun, keçileri olsun, tarlalarını eksin… Konşuları olsun bir de okulu olsun, öğretmen, fırıncı, kasap olsun istiyor. Kısaca bir köyün hayali aslında bu.

Diyor ki onlar da ürettiklerini benimle beraber satsınlar Aysun’un teslimat yaptığı adreslere (aramızda kalsın, zaten teslimat adresleri de bekliyor bunu Aysun’dan). Sadece bir hayal değil, sürdürülebilir bir yaşamdan bahsediyor.

Dahası var, bu projenin adı 8bin100 çünkü 81 ilde çoğalsın istiyor. Aysun’un bahsettiği şehirden kırsala gelme çoğumuzun bir gün bir çiftlğim olsa, şu İstanbul’dan bir çekip gitsem hayalimiz gibi değil, daha düşünülmüş, daha gerçekçi ve yaşanmışlıklar üzerine bir proje.

Bu bir başlangıç olsun biz size 8bin100’ü Aysun bize kendi köşesinden kendi sözleriyle anlatsın.