Çevre dostu izlenimi veren dört ambalaj çeşidi
Tüketicilerin alışkanlıkları, gezegen için daha iyi olduğunu düşündükleri markaları seçme yönünde değişiyor. Ancak gerçekten markaların paketlemelerinde yer alan ‘daha iyi’ bir marka olduklarını ifade eden kelimelerin ve sembollerin ne kadar farkındayız? Organik, GDO’suz, adil ticaret, zulümsüz … Liste böyle devam ediyor.
Ürünlerimizin içinde ne olduğundan, nereden geldiklerinden ve nasıl üretildiklerinden endişe duyduğumuzdan, gittikçe daha fazla insan satın aldıkları şeylerde şeffaflığı ve sürdürülebilirliği arzu ediyor. Ürünün içeriği de sorguladığımız tek nokta değil. Tek kullanımlık ürünlerin çevre üzerindeki etkilerini bildiğimiz bir dünyada, ambalajlar da önemlidir. Markalar ve üreticiler, geri dönüştürülemeyen pek çok ürün üretmeyi bırakmazlarsa büyük tepkiler çekeceklerini biliyorlar.
Tüketicilerin daha sürdürülebilir markalar seçebilmesi için ürün etiketleri aracılığıyla bilgilendirmesi ve eğitilmesi önemlidir. Ancak, net tanımların olmayışı, bu etiketlerin tam olarak ne anlama geldiğini bilmeyi zorlaştırabilir. Sizin için en yaygın dört paketlemenin ne anlama geldiğini araştırdık.
#1 Biyoplastik
Genellikle paketlerde (ayrıca içecek kapları ve yemek kapları gibi diğer tek kullanımlık eşyalarda) yaprak sembolleriyle temsil edilir ve ve biyoplasitk olduğu belirtilir. Biyoplastikler, fosilden türetilenlerin aksine, doğal, yenilenebilir hammaddelerden türetilen plastikler olarak tanımlanır.
Karides kabukları, deniz yosunu, algler, mısır, patates, pirinç, tapyoka, buğday lifi ve şeker gibi maddelerden üretilir. Tarım arazilerinin biyoplastiklerin çözünmesini sağlayacak kapasitede olup olmadığı sorgulanabilir olmakla birlikte, sürdürülebilir “avantajı” kısıtlı petrol rezervlerine bağımlılığı dengelemeleridir.
#2 Biyobozunur veya kompostlanabilir plastik
Biyoplastiklerin bir altında genellikle biyoplastiklerle karıştırılan, biyolojik olarak çözünebilir veya kompostlaştırılabilir plastikler bulunur. Birçok şirket, plastik kirlilik konusunda duyarlı görünmek için ambalajlarında doğada çözünebilir simgesine yer veriyor. Ancak, buradaki sıkıntı, bu ambalajların ancak belli şartlar altında doğada çözünmesi ve bu şartların dünyanın çok az yerinde bulunması.
Biyobozunur bir paket bir çöp kutusuna girerse ve çöp toplama alanına giderse, diğer çöplerle kaplanır ve güneş ışığına ve hava akışına erişimi engellenir. Ortada (yani yol kenarı, orman ve hatta okyanus), bu malzemenin endüstriyel bir kompost tesisinde tasarlandığı şekilde bozulmadığını gösteren birçok kanıt vardır.
Kompostlanabilir plastikler sadece bir kompost sahasında kağıt, yemek atıkları ve bahçe atıkları gibi bilinen diğer kompostlanabilir malzemelerle tutarlı bir oranda, sadece doğru sıcaklık ve mikroplu yüksek kontrollü endüstriyel tesiste parçalanacaktır.
Dünyada çok az sayıda kompost tesisi vardır ve birçoğu biyoplastikleri kirletici maddeler olarak görmektedir. Ayrıca, çoğu biyolojik olarak parçalanabilen biyoplastikler belediyeler tarafından geri dönüştürülemez. Bu nedenle, uygulanabilirliklerini geliştirmek için endüstride tüketici desteği ve daha fazla işbirliği gerekli.
#3 Okyanustan toplanan plastik
Bazı şirketler, okyanustan toplananı plastik olarak bilinen ürünleri kullanan ambalajlar sunuyor. Bu, suyun ilk 50 kilometresi içerisinde toplanan plastik olup, zayıf atık yönetimi olan ülkelerde meydana gelebilecek olan denize ulaşma riskini de azaltıyor. Dünyanın her yerinde bolca görülen okyanus plastikleri, genellikle okyanusa girmenin yolunu bulabilen, ancak mutlaka deniz ortamlarında bulunmayan çöplerin değerini yakalar.
Plaj ve denizlerden toplanan plastikler, gönüllü STK’lar ve temizlik kuruluşları yardımıyla doğrudan okyanuslar, plajlar, nehirler ve göller gibi deniz ortamlarından topladığı malzemelerden biraz farklıdır. Toplanan plastik genellikle bozunmuş haldedir ve bu nedenle belediye tarafından geri dönüştürülemez.
#4 Tek madde
Günümüzde çoğu ambalaj, karmaşıklığı nedeniyle geleneksel olarak geri dönüştürülemez. Bazı esnek paketler (torbalar, rafa dayanıklı kartonlar ve benzerleri) geri dönüştürülebilir olarak kabul edilir, ancak geri dönüşüm seçeneğine erişimi olan ortalama bir tüketici, paketlemenin ne tür plastikten yapıldığını söyleyemeyebilir. Bu nedenle, ambalaj üreticileri geri dönüşüm noktalarında kabul edilmesini sağlamak için ambalajın yapımını basitleştirmeye çalışıyor.
Bu gelişme, teknik açıdan geri dönüşümün daha kolay olmasına rağmen, erişilebilirlik ve katılım konusundaki kısıtlamalar nedeniyle pratikliği sorgulanabilir. Tüketiciler ‘geri dönüştürülebilir’ olarak adlandırıldığı için evde geri dönüşüm yapabileceklerini düşünüyor. Bu da hem tüketicilerde hem de geri dönüşüm merkezlerinde kafa karışıklığına yol açıyor.
Kaynak
TreeHugger
Yorumlar kapatıldı.